Kumphawapi District
| Kumphawapi กุมภวาปี | |
|---|---|
| Amphoe | |
 Amphoe location in Udon Thani Province | |
| Coordinates: 17°6′50″N 103°1′7″E / 17.11389°N 103.01861°ECoordinates: 17°6′50″N 103°1′7″E / 17.11389°N 103.01861°E | |
| Country |
 Thailand |
| Province | Udon Thani |
| Seat | Kumphawapi |
| Area | |
| • Total | 672.6 km2 (259.7 sq mi) |
| Population (2008) | |
| • Total | 125,193 |
| • Density | 187.6/km2 (486/sq mi) |
| Time zone | ICT (UTC+7) |
| Postal code | 41110 |
| Geocode | 4104 |
Kumphawapi (Thai: กุมภวาปี) is a district (amphoe) in the southern part of Udon Thani Province, northeastern Thailand.
Etymology
กุมภ[า] Kumpha is from Sanskrit "pitcher", "water-pot", as reflected in the name of February, associated with the zodiac sign of Aquarius. วาปี wapi is from Sanskrit "pond", synonymous with หนองนํ้า, บึง. [1]
Geography
Neighboring districts are (from the southwest clockwise) Non Sa-at, Nong Saeng, Mueang Udon Thani, Prachaksinlapakhom, Ku Kaeo and Si That of Udon Thani Province, Tha Khantho of Kalasin Province and Kranuan of Khon Kaen Province.
North of the central town is the shallow Nong Han Kumphawapi lake. The lake is surrounded by marshland, one of the largest natural wetlands in northeast Thailand. The lake is drained by the Pao River.
History
Mueang Kumphawapi was one of the four original subdivisions of Udon Thani, which were converted into Amphoe during the thesaphiban administrative reforms in 1908.[2]
Symbols
The district slogan is Kumphawapi, city of sugar, monkey park, highland of glass Buddha station, goose wetland stream of life.
Administration
The district is divided into 13 sub-districts (tambon), which are further subdivided into 174 villages (muban). There are three sub-district municipalities (thesaban tambon) - Phan Don and Kumphawapi each cover parts of the same-named tambon, and Huai Koeng the whole tambon Huai Koeng. There are further 12 Tambon administrative organizations (TAO).
| No. | Name | Thai | Villages | Pop.[3] |
|---|---|---|---|---|
| 1. | Tum Tai | ตูมใต้ | 9 | 7,067 |
| 2. | Phan Don | พันดอน | 20 | 17,780 |
| 3. | Wiang Kham | เวียงคำ | 18 | 10,044 |
| 4. | Chaelae | แชแล | 14 | 10,448 |
| 6. | Chiang Wae | เชียงแหว | 13 | 8,739 |
| 7. | Huai Koeng | ห้วยเกิ้ง | 8 | 5,400 |
| 9. | Soephloe | เสอเพลอ | 19 | 12,120 |
| 10. | Si O | สีออ | 8 | 4,556 |
| 11. | Pakho | ปะโค | 17 | 11,376 |
| 13. | Pha Suk | ผาสุก | 10 | 6,628 |
| 14. | Tha Li | ท่าลี่ | 13 | 9,424 |
| 15. | Kumphawapi | กุมภวาปี | 14 | 13,714 |
| 16. | Nong Wa | หนองหว้า | 11 | 7,897 |
Missing numbers are tambon which now form Prachak Sinlapakhom district.
References
- ↑ Dictionary of the Royal Institute of Thailand(1982)
- ↑ แจ้งความกระทรวงมหาดไทย เรื่อง ให้รวมเมืองกมุทธาไส ๑ เมือง กุมภวาปี ๑ เมือง หนองหาย ๑ อำเภอ บ้านหมากแข้ง ๑ ตั้งเป็นเมืองจัตวา เรียกว่าเมืองอุดรธานีบริเวณน้ำชีให้เปลี่ยนเรียกว่าเมืองขอนแก่น บริเวณน้ำเหืองให้เปลี่ยนเรียกว่าเมืองเลย บริเวณสกลนครให้เปลี่ยน เรียกว่าเมืองสกลนคร บริเวณธาตุพนมให้เปลี่ยนเรียกว่าเมืองนครพนม ส่วนเมืองหนองคายเมืองโพนพิสัยให้คงไว้ตามเดิม (PDF). Royal Gazette (in Thai). 24 (41): 1088. 1908-01-12.
- ↑ "Population statistics 2008". Department of Provincial Administration.